Costal Sahili

Beyaz uçurumlara uçan Anka kuşuydun, 

Bir sabah güneşin yorgun ışıklarında sevda kurşunuyla vuruldun, 

Balıkçıların vira vira seslerinde 

Simit peynir yerken balık kasalarının üstünde

Sahilde kimsesiz buldum seni

Üstünde eski Bi ceket

Boşluğu sararcasına kolların kilitli, 

Usulca sordum kimsin? 

Ürkek sesiyle Aylin_---

Sanki boş bir odada sesi yudan

Her harfi birbirinden korkan Aylin... 

Oturdun teneke ocağın başına, 

Sanki ana rahminden yeni doğmuş gibi

Acıkmıştı, 

Utanarak uzatıyordu elini ekmeğe

Dışarı çıktım sıgaramı içerken yemeğini rahat yesin diye

Çok sonra hep sustuk öylece daldı gözleri ateşe

Bense o ıslak saçlarına

Hangi vahşi korkutmuştu seni böyle

Korkuyordum sormaya saçlarındaki çamuru

Sustuk öylece öğlen oldu 

Sonra babamın hikayelerinden biri geldi aklıma, 

Azrail can almaya gelmeden olay yerini incelemeye gelirmiş. 

Dedim bu azrailim benim. 

Bi kahkaha attım ikimize

Can vermekten aciz ben

Ve nefes almaktan aciz Aylin! 

Sordum ne oldu dün gece

Dedi öldüm yürüdüm dün gece

Çakan şimşekler bedenimde kıvılcım buldu

Sevdiğim adam el sürünce tenime

Dur dedim hızlandı

Yapma dedim elbisemi yırtı,

Sonra uzun uzun ağladı Aylin 

Ben  sıgara yaktım

Buz kesti ellerim costal sahilinde...