Çözüldükçe Yaklaşıyoruz Birbirimize

Gecenin parmaklarını sıkıyor sessizlik
İçime gülüşlerinin dalgaları çarpıyor
Hüznün sırça saraylarında buluşarak
Alışkanlıklar sunuyoruz gözlerimize
Sisler içindeki iki insan gibi, tutkulu
Özlemlerimizin kıyım adresinde konuşuruz.

Alışkanlığım çarpar birazdan yüreğime
Uykusuz sesler gibi birbirimize döneriz
Düşlerimizin defterlerini hışımla açarak
Dalgalı denizlerden birbirimize geçeriz
İki yüreğin birbirine sevdasını anlatıp
Titrek yıldızlar ülkesinde el ele tutuşuruz.

Günün ilk ışıkları vurmadan göğsüme
Avuçlarından şiirler içmek istiyorum
Umursamaz bir hayatın cenderesinde
Seninle bir masal yazıtında buluşuruz
Unuturuz dünlerin irinli sözcüklerini
Dağ rüzgârlarını gönlümüze verip koklaşırız.

Sevdayla kanatlanıp bir geçmişin silsilesine
Geri dönüşümsüz yolları birlikte geçiyoruz
Madımak türkülerin en ulusuna yaslanıp
Sarı denizlere sevdanın şiirlerini döküyoruz
Bak çözülüyor işte sessizliğin somut dili
Çözüldükçe birbirimize nasıl da yaklaşıyoruz.