Cüce Emziren Gece

kirli
damarlarda ölüm fermanı
şeytan şehvetin kollarında hazır
denerken bir serumu dilsiz nöbetinde
ölüm hangi dilde ayıp olur abanırken geceye

sakil
dönünce ıslık çalar ases
yer kaplamaz ayinlerde yakarı
kefenler aynı kumaştan kirlenen umutlara
gece tülleri aynı siyah ağıtlara sarılan

emzik
sallanıyor gece lambalarından
sol yanı irin sağdan emiyor cüce
dişlerinde bonfile gevelerken hazımsız
indirmeye it artığı bir yudum şarap

dönüş
çöpler üretime yeniden
cam ayrışımdan masalara
kağıt tekrar içli şiirlere deminden
insanın dönüşümü tekrar geldiği çöplüğe

02.09.2009

gecenin narin kollarına sığınıyor sokak çocukları emziriyor alabildiği karanlığı içine
dönüşüm oluyor da umuda yüreğe işlenen yaralar hep kemiriyor hayatın kollarında...