Çukur Pembe Kadıncık

çukur pembe kadıncık ve bir adamcık
adab-ı mahşerette fısıltıyla yazılı
çam dibine düşmüş hesaba katmadan rüzgarı
toprak avucuna bir damla su ile dökülmüş
çamura döllemiş çizdiği resmi
bir dil eylemiş bir bil eylemiş
devran devran kapı gıcırdısı
sataş adam sende yıldızlara
sonra bir sızıyla ağla
ne vakit çukur pembe kadıncık ne vakit
bir dilim ekmekten öncemi sonramı
benimki çöl yanlızlığı
tabloya bakan adam
yükledim hayatı boş bir çuvala
bir çuval beni taşıyor bir ben çuvalı
şimdi dalığ uykuya ölü gemi gibi deryada......