Cumartesi Kırmızı Sekoyası

Üç yıl 

Koskoca üç yıloldu saçaklarım kızıl çam ormanına düşeli

Yaban diyor görenler

Garibim iklimime

Görmemiş daha önce kimse torosta kırmızı sekoyası

Kızıl tüğü düşmeden toprağa kar kartalının

Çatlamazmış toğumu cumartesi kırmızı sekoyasının

Ve ölmeden düşmezmiş tüğ 

Ve ulu bir ağaç olmazmış kırmızıdan koyu kahveye ...

Üç yıl 

Koskoca üç yıl oldu

Yüzün hala aklımda

Parmaklarının soğukluğu hala avuçlarımda

Konuşmanın sakinliğindeki huzur

Cümledeki mana her sözdeki çıkan öğüt

Kar kartalının asilliğindeki duruş...

Çocuktum ben üç yıl önce

Felek öyle bir sille attı ki 

Birden büyüdüm 

Şimdi rüyamda giderken sen 

Yetişmeye çalışıyorum sana

Tökezleyip düşsemde peşinde

Kalk hadi diyorsun

Elimi tut diye uzanırken sana

Büyü hadi diyorsun

İşte bu olgunlaşmanın büyüsü

Bir babanın hırkasını çıkarışı

Şebi aru^s u gençliğimin 

Ağustos sıcağında çağıl ırmakların kurumuş dudakları

Bölüm bölüm çatlamış toprak

Ve belirginleşmesi alnımdaki çizgilerin

Ben kızıl çam ormanında yaban

Ben son kar kartının kızıl tüğündeki toğum

Ben torosların uzantısında çatlamış çekirdek

Cumartesi kırmızı sekoyası

Hasret ve özlemle 

Yazılmış kar kartalının hikayesi

Babama...