Cumhur'a Niyet

"Enfarktında yüreğimin" demişti Nazım.

Bu ülkeyi ve insanlarını çok sevenlerin "kalp ağrısını" paylaşarak.

Anlamak, anlatana saygıydı.

Zaten bir çok sevgi de bu yüzden yalan olmadı mı?

Dürüstçe anlayanları sevdik, başı dik bir çınar gibi.

Omzunda yaralı bir güvercini,

Üvercinka'yı...

Şose boylarında geberip açlıktan,

Adaleti vurup tabelaların en şık yerine

1938'i silmeye çalışanlaraydı sitemimiz.

Doğumunu bilmeyen, ölümüne dil uzatırmış

Yaşanmışlık her yerde,

İftiraydı oysa yasaklı sevişmeler gaz lambalı gecelerde.

Yoksulluğu çarıklara kadar indirip,

Nasırlı elleriyle mahsullerinden sağlıklıydı halkım...

Ahım;

Kudretsiz yarınlara bel bağlayan,

Usulca sinesini çekip içine cam kenarı ağlayan

Daha kaç vatan evladı var toprağa akan,

Uyan ey halkım, gönderim dalgalanıyor!

Sarıl ey halkım Cumhuriyet sallanıyor...