Cümlelerimin Noktalarını Kaldırdım Yolun Açık Olsun

Ben seni buldum dediğimde kaybettim
Yaz yağmurlarının sırılsıklam olmuş cam kenarlarında özlemeye başlamıştım seni
umut dolu iklimlerde sen kokuyordu gökyüzü
ben seni arıyordum
Ben seni buldum dediğimde kaybettim
Kaybetme korkusu nedir bilirmisin
Ne kadar acı verir o
sana her seviyorum dediğimde içim yas tutardı
sevgimi bile bile sevmiyorum derdim
seni her sevdiğimde korkardım kaybetmekten
Ben seni buldum dediğimde kaybettim
yaz yağmurlarının karanlığında
Her damla sıkardı yüreğime bi gidiş
her göz yaşı bir terkedişin adımı
bütün suskunluklar ayrılığın habercisi
bu kadar sessiz yağmamıştı hiç bir zaman yağmur
ve ben hiç bir zaman susmamıştım yağmurlarda
susmuşluğum vardı seni bulma umuduyla
ama ben hepp seni buldum dediğimde kaybettim
her gece bir hikayeye kaçardım
orda arardım gözlerinin rengini orda bulmaya çalışırdım çiçek kokunu
bulamazdım
öylece kalırdım sabaha
hikayelerimin noktalarını güneş aydınlatırdı
severdim hikayeleri bilirsin
bir türlü sevemedim güneşin sıcaklığını
hoşuma giderdi karanlıklarda hikayelere koşmak
en büyük hikayemdin en büyük kahramanımdın benim
hikayelerime saklardım seni
bulmaya çalışırdım
ama
ben seni buldum dediğimde kaybettim
bitti diyemeyizki bi sevdaya başı olmadan
çünkü sustuklarım var içimde hala
bağıra çağıra söyleyemediklerimle dolu kalbim
çocukluğum gelir aklıma seni düşünürken
babamın bana verdiği bozuk paralar bile daha mutlu ederdi beni şimdikinden
ki o zamanlar sen yoktun
mutlulukmuydu bunun gerçek adı bilmiyorum
gülebiliyorduk
o zamanlar bi elimde bozuk paralar vardı sen yoktun
şimdi sen yoksun bozuk paralarda
susuveriyorum bazı geceler biliyormusun
gecenin bir vakti adınla uyandığımı hatırlarım
resminle yüzyüze gelmemek için çok çaba sarfettim geceleri
kaybedeceğimi bilsemde kaldıramadım resmini
ağlayamazdımda bilirsin içime atardım tüm kötülükleri
ölümün kıyısında bekleyen bi yabancı gibiyim şimdi
her saniye bileklerime batar hayallerim
her adım bir uçurum gibi
Gidemezsin demeyi ne kadar çok isterdim bilirmisin
aslında her konuda sen haklıydın
mesela seni sevmiyorum derken
mesela giderken
ama yinede bir kal vardı içimde
içimi rahatlatan ferahlatan
hiç bir yıldıza değişmezdim gözlerini
ama usanmadan seni dilerdim her gece
seni dilediğim her yıldız aydan ayrılıp inerdi yeryüzüne
sanırım bitti hikaye sonra boşaldı gökyüzü
odam yine karanlık duvarlarımda çatlaklar
perdeler indi söndü tüm ışıklar
ayrılıkları sevmem bilirsin
ama en sonunda ayrılık oldun
üzgünüm sevgilim
cümlelerimin noktalarını kaldırdım yolun açık olsun