Cümlemin Senli Öğeleri

Bazen bir yüklemdi cismin.
Tek başına yeterdi her yere, şekle, kişiye...
Ve hep mastardı kipin
Lakin unuttuğun;
Her zaman senin yükleminde gizli özneydi benliğim...

Bazen bir tümleçti hayalin
Yer yahut zaman fark etmeden
Amaçsızca kurulan düşlerin temsili öğesiydin.

Bazen bir özneydi ismin,
'Kim?' sorusunun cevabıydı;
Sen'li başlayan iki kelimelik cümlelerim.

Bazen bir nesneydi tenin
Belirtili olan sadece simanken
Belirtisiz olan gözlerimden gözlerinin okuduğu
'Seni seviyorum!' ışıltısıydı sanki

Ya da ben hep bunlarla avuttum kendimi
Ama tümlecim hayalim
Yüklemim cismin
Öznem ismin
Nesnemde teninken ben hep aynı cümleyi söylerim:
'Seni seviyorum sevgilim...'

Cemre Şeyma KAPU "kederin kalemi