Çünkü Aşk Dış Kapının Mandalı

yorgunum dediğimde,
keşke bir sigara sarıp iliştirebilseydin
tütün sarısı parmaklarıma
ne kadar da anlamsız geliyor,
mevsimin sadece ellerimin üst kısmını üşütmesi bugün
o y s a,
dün gecenin koynunda kalan sokak naralarım
ve düğmesi çözülmemiş en galiz küfürlerim
anlamsızca gülümsetmiş
tek bir yuvası olmayan kırlangıç dudaklarını
sana sevdalı şiirler yazamıyorum,
a f fe t
çünkü aşk dış kapının mandalı







gökyüzünün rengine mavi demiştin
ve her öksürük nöbetinde dinlenmen için
sana hazırlarım bulutları
eski zamanlardan kalma eğikken başım
kandırılmış üçüncü cemre gibi baharı bekliyorum
çiy tutmuş vagonların son tren garında
benim kır düşmüş saçlarımda bütün renklerin gri tonu
senin mum kokulu masanda
sımsıcak yalanlardan ibaret hep aynı konu







g e l i r s e m,
kız kulesi gibi yalnız ve ıslak karşıla
hani gök gözlü güvercinlerin bayat ekmek paylaşma telaşı
yahut denizaşırı ülkelerde bir feribot çığlığı gibi
kendi yüzünden utanan,
toprak kokulu adamlardan korkma
palto niyetine yağmurlar atmışken sırtıma
her damlayı incitecekmiş gibi yürüyen
adımlarımdan tanırsın beni
merak etme ismimi unutmadan u n u t m a m seni