Çürüme

Samimiyet gözlerde başlar
dudaklarda devam eder
Ellere iner, dokunursun sevgiyle
Peki ya yoksa içinde bu duygudan bir zerre?
O zaman başlar işte çürüme
Dalga dalga yayılır evrene
Sevgisizlik dağılır senden kopan karelere
Boşluklar akın eder arazine,
Kaçsan rahatlamaz içindeki gönüllü rehine

Sahi Alfonso
Hangi ataktan sonra başladı bu esaret?
Özgürüm diyorsun ya
Değilsin biliyor musun?
Bağlısın bilmediğin şeylere
Göremediğin iplerle bağlısın zamanın içinde
Ettiğini biçen insanların hattı...
Güruhtan bir takım objeler
Feryatlara inmeler iner
Bir dizi daralma yaşadın

Belli!
Felsefe kar etmeyince
Başka kuytulara sığındın demek
Bir dizi katliam değil midir, insanın külli iradesine?
Sen dalgalı parçalanmalar
Savrulmalar güvenle
O kadar emin misin?
Bollaşmanın ardında yatar bazen sancılı bir mahkûmiyet
Kendine vurduğun ağır demirler işin cabası
Rahat mısın?
Değilsin sevgili dostum...
Her ahkâm kesilen yerde büyüktür kurban edilenler
Sen sevgileri tüketir çürümeyle yol alırsın
Eritirsin bir şeyleri
Kalaylarsın zamanın kapılarında hınca hınç farkları
Adını koyamadığın
Diyarlara hapsolur bedenin
Gözlerini kaçırmak yetiyor mu sanıyorsun
Görünmeyen iplerle bağlıyız biri birimize
Ettiklerimiz kar kalacak ve yürüyeceğiz sevgiyle
Sanıyorsun öylemi?
Ektiğin tohuma bir bak!
Nifak sancılı gölge düzinelerle
Dikkat et!
Dilediğini devir görmezden gelip geç
Hadi seç!
Sana da düşecek elbet aslan payından bir hisse...
Buyur çürümeye eşlik et!
Oysa kanatıyorsun kendinde bir hücre

Yardım et dostum!
Yardım et de, ayağa kaldır kendini
Bırakırsan sırça cam dağılır
Yazdığın ağıtlar, soneler, sevgiye dair tüm sözcükler hep havada kalır
Evrende hiçbir yazılan kaybolmaz biliyor musun?
Senin de kaybolmadı
Ya yansıması dostum?
Bununla baş edebilecek kadar güçlü müsün?
Olsaydın Alfonso, olsaydın keşke!
Değilsin ki görünmeyen davranışların tuzağına kapılıp örseledin kendini
İncittin insani olan her şeyi
Şimdi tüm bunlara kanat takıp özgürleştim diyorsan
Sen bilirsin!
Sevgiyle kal dostum
Gidenler bir gün sana da uğrar
Ben buralardayım
Sevginin durağan limanında
Çürüme dalgaları hiç ulaşmıyor bu kıyıya
Yani sıkı bir yer emin ol!
Seni sevgiyle yâd ediyorum
Güzel bir bütünlüktü o ana ait olan
Şimdi koptu
O güzel titreşim
Artık başka gölgelerde soluyorsun
Hayat bir karenin
Çok ilerisinde
Bazen de her zamanki yerinde
Dağılma dostum
Tercihler dolusu güzellikler diliyorum sana
Çürüme zihinde başlar ve iner derinlere
Yayılır elini sürdüğün her yere
Susuyorum dostum sırtımda kuş tüyünden yastıklar
Gömülüyorum...
Güzelliğin kıyılarında tüm seyirler
Fena bir seçimi beslemiyorum
Ona yataklık hiç etmiyorum
Ben özgürüm!
Ya sen?
Hâkimiyet düşüncede başlar
Dolayısı ile...
Benden lütfen uzakta ol!
sağlıcakla Alfonso...