D-üşüyor Gece

Sığmadı geceme ayrılıklar,
Gök yarıldıkça ağladım,
Islandın mı?

...

Pencereme gidişlerin düşmüş usulca,
O vakit,
Düş'tüm penceremde,
Kanadı dizlerim,
Avuçlarım çorak çöller gibi,
Kan kokuyorsun dudaklarıma.
Gözyaşlarım ayaklarına serildi,
Islandın,
Bu kez mavi giremedim gecene,
Üzülme!

Bu gece deniz ağıt yakıyor,
Kadınların dudaklarında küfürlü ayrılıklar,
Tövbe dedikçe,
Dillendikçe yaralarım,
Saçlarım ayak izlerine düşüyor,
Üşüyorum.
Kalemimden hazin aşk öyküleri dökülüyor,
Her biri isyan,
Hepsi,hepsi kıyamet.

Tanrı'm duy beni!
Bu denli akmamıştı gözyaşlarım yüreğime,
Hevâl'in ağıtları yankılanıyor kulaklarımda,
Korkuyorum,
Beni cennetine al.
İblisler omuzlarımda,
Dünyaya itiyorlar beni,
Yorgunum.
S-akla beni,
Beni karanlığına bağışla,
Dua'larım bu kez sana,
Ağıtlarım penceremde ki geceye.

Tövbelerim bu kez sessizce gidişine,
Gözlerimi kapatıp,
Efkâr demliyorum dudaklarımda.

Bıkkınlık bulaşmış satırlarıma,
Onunla başlayan her cümlem eksik,
Adı saklı yaralarıma,
Kaybolmuş bir kentim artık,
Alev alev d-üşüyor gecelerimden,
Gitti demeye dilim varmıyor.

Yar,
Artık uğramaz yolum kentine,
Virane kaldım penceremde,
Gökdelenler üstüme yığılıyor,
Denizler tufan,
Tıpkı gözlerinle sevişen gözyaşlarım gibi.
Dertleri bağrıma bağışlayıp,
Usulca gittin.
...

Artık penceremden deniz görünmeyecek,
Ve bu gidiş,
Dillenmeyecek satırlarıma,
Anla!