Dağ Gibi

İçimde bir su birikintisinin son damlaları...
Saydığım binlerce sözcük depreştiriyor yaralarımı.
Yorgunluk sardı bedenimi.
Bugünlerde istemiyorum ne günün doğmasını, ne gecenin olmasını,
Benim adımı birilerinin anmasını.
Sana olan sevgim gururumdan büyüktü; ama geri dönüşü yok bu yolun.
Yol yokuş...
Yol çıkmaz sokak...
Vadinin içindeki bir kar çiçeği gibi gözlerim;
Karlı ama renkli,
Sessiz ama çığlıklar içinde,
Bir bir arıyor diğer çiçekler.i
Acaba çıkar mı ki içlerinden birisi?
Der mi bendim aradığın,
Ve tüm yaralarıma merhem olabilir mi,
Ve sarabilir mi tüm yüreğimi öyle delicesine?
Senin cesaret edemediğin gibi,
Beni çekindiğim tüm duygulardan uzaklaştırarak...

Sahte yüzlerin anlamsız bakışları,
Riyakar dünyanın çıkarcı aşkları arasından sıyrılıp gelir mi biri?
Beni ve yüreğimi yaslayabileceğim dağ gibi...