Dağdaki Pınar

Kim bilir kaç sene hasretlik çekti
Her bahar ağladı dağdaki pınar
Kaç yürek yangını kanarak içti
Sel olup çağladı dağdaki pınar..

Önlerine serdi dolan nimeti
Kurda kuşa verdi olan kıymeti
Ayıramam derdi o an hizmeti
Ömürler sağladı dağdaki pınar..

İçmezdi kendisi sanmayın kandı
Güneşin altında nasıl dayandı
Kış gelince suya doyarım sandı
Öze buz bağladı, dağdaki pınar..

Okuttu üstüne kazınan ismi
Sanmayın unuttu konulan cismi
Seherde dillendi çağlayan kısmı
Kuşları yeğledi dağdaki pınar..

Yazın kurağında azaldı suyu
Mecali kalmadı değişti huyu
Kazdıkça damlalar toprağa kuyu
Taşları yağladı dağdaki pınar

Buldurdu deliği son tapasıyla
Doldurdu oluğu can çabasıyla
Soldurdu soluğu en kabasıyla
Dereyi sığladı dağdaki pınar..

Şimdi temeldeki taşlar paslandı
Kuşlarla birlikte çama yaslandı
Her yol tarifinde gözü ıslandı
Sevgiyi dağladı dağdaki pınar..

03.09.2008
Ankara