Dağınık Silüet

Üşüyen bir kız tenini,
Dağınık silüetim kavradı
Kimsesizdi masumiyeti,
Kenarsız korkularıyla,
Öyle ağladı ki!
Yalnızlığına tercüman,
Haykırdım hayatı soluksuzca
Dokundum tenine yarınsız,
Kül olacaktı bıraksam yalnız...