Dağlarda Açan Çiçektir Madenci

Maden işçisiyim
Ayaz kış gecelerinde çocuklar üşümesin diye
Dağları delerim ben.

Derinlerinde
-Her adımımda,
Karaelmasa akan terime yansır
Ferhat?ın güzel yüzü.
Şirinim?e kavuşmayı düşlerim
Her kazma vuruşumda.

Kahpe bir düşmanım var benim
Yeraltında uyuyan.
İhmalin, para hırsının kardeşidir o.
-Bazen, sızar sinsice,
Bir küçük kıvılcımla alevlenip,
Savurur küllerimi havaya.
-Bazen, saklanır karaelmasın içine
Uyanır gecenin tenhasında
Gecekondunun birinde,
Düşlerini esir alır
Yaşlı, çocuk büyük demeden.
-Bazen de;
Acelesi vardır kahpenin
Patlar şuursuzca kazmamın ucunda.
Ve sonra..!
-Sonra..!
Su olur,
-Tohum olur
Toprağa karışır bedenim.
Açar dağbaşlarında binbir edayla
Şirinim?e sunulmak üzere...


09.09.2004 Berlin

(Bütün maden işçilerini yürekten selamlıyor, ocaklarda bedenlerini bırakanların anıları önünde saygıyla eğiliyorum)