Dağların Başındaki Sen

Ufka kömür atarım her akşamüstü treninde
Seni sende hecelerim günün kenarında
Cümlelerin bittiği yerde virgül virgül
Devamı gelsin diye yine yine virgül

Yaşamak seni anda değil yaşamak
Seni her zamanda yaşamak için
Tadındaki tadı her an anmak için
Günlük misali tutarım iki sayfa arası

Yüksek olsada kahverengi gözlerin
Dağ başında dursada beyaz tenin
Atmışız demiri dağlara siyahlar içinde
Bastığımız her yer izinin izi içinde

Kalbindeki ışığa fener tutmak ne çare
Fener gündüzdeki yıldızlar kalır yanında
Bizdeki de gece yalnız yaşayan ay
Ay ile güneşin aşkı gibi ne eksik ne fazla

Düşünmesi güzeldir yaşaması zaten öyle
Ölü doğsada aşk kundaktaki yerinde
Dağların başındaki sen ben yamacında
Umuda yaşamak bana kalan tek çare