D/ağların Reyhan Kokardın

sen
dört mevsim baharı yaşarken
içimde kalmış y/amaçların
dağların reyhan kokardın

öleyim
uğruna yolları deleyim
ne söyleyim dağlar
o yardan bir haber gelir k/andığım

şu yaylada bir güzel geçti
baharına taze küstüğüm
seninle kalır bildiğim
yine sensiz günlerim

sende bu yaylada yayılamadın
sevdiğim

gel gör beni
sensiz kedere n/eyleyim
yine açılan yolların
n/azım k/aldığım y/amaçlarım

sözüm acı s/ayıldı
öze zehirin bulandı
sözüne şeker k/atmadın
sözüm zehir oldu
hep yabana s/aydığın

tenha yamacına savruldu
unutulmaza
derdimi anlatamadım
anlatılmaz
hep hayale sardığın
her gördüğün k/özüm

bir geçsede baha biçilmezdi
kemaline doymadığın
şerine inat k/aldıysan
ne derdine s/andığın yar

yine bügün efkarlıyım
dertlerime y/okluğun saplanır
yol ver dağlar yaralıyam
yurdumun b/ağlarına

geçit yok
ama
yollar kirlenmiş
tarih tanık gerçek yalan sensiz
zülmüne ahın kalır s/andın

canlar uğruna
canımız kıldan ince
sözümüz yeminimiz oldu
yurdumun toprağına

reyhan kokan yüreğim
sensiz...

19 Kasım *11*