Daha Dün Annemizin...
daha dün annemizin,
kollarında yaşarken;
daha dün gibi aklımda...
ilkokulda öğrendiğim,
ilk şarkıydı.
şimdi;
ne annem,
ne kolları.
ne çiçekli bahçemiz,
ne de yolları
var...
ne siyah önlüğüm,
beyaz yakam.
ne alfabe kitabım,
ne de kırmızı çantam.
hepsi kayboldular...
belki de;
körebe oynarken,
bir yerlere saklandılar.
bıraktığım sıralara,
çocuklarım oturdular...
ahhh! ahhh!
keşke büyümeseydiler,
kırılası ayaklarım;
dar gelmezdi onlara,
kırmızı pabuçlarım...
Ö.Osman AVCI
Tüm öğrenci ve öğretmenlerimizin yeni eğitim-öğretim yıllarını kutluyor, başarılar diliyorum.
Değilmi ki o anneler acısını an be an yaşamakta ve kül kokan dağlardan sağlık haberleri beklemekteler.
Şiirinizle dünlerde gezindim ve çocukca hatıralarımızın tadını yaşadım.Yüreğinize sağlık efendim
şimdi; ne annem, ne kolları. ne çiçekli bahçemiz, ne de yolları var...
Çok duygulandım şiiriniziokurken. Hey gidi günler hey ded,irtti. Şimdi de o günlerin anılarıyla yaşıyoruz. Gönlünüz dert görmesin efendim. selam saygılar.
Gönlüne yüreğine sağlık.Kalemin daim olsun.Çok güzel dizelerdi,tebrikler.😙😕👍👍👍
ne duyarlı yüreksin sen ustam ya..çok az uğruyorsunuz daha sık lütfen..sevgiler👍👍👍
çok tebrik.
ve sağol(: