Daima Sevmek

tekme tokat gibi geldin yüzüme kederler içinde
hani güçlüydün hani yıkılmazdın
hani sen karşı kıyıdaki dostum
orak kokan ter akıtan buğday ayıklayan kadınlar için
votka soğan elma ve sabah güneşi kokan şiirleri
özgürce yazardın

hani sen karşı kıyıdaki dostum
kaya balıkları eşliğinde yollara çıkardın
tepende fır dönerken bombalar tararken sınır ışıkları
ve işte kuleler hüzünlü hazanlı
ah o günahsız askerler için
barutsuz kurşunsuz kinsiz düşmansız şiirleri
sevgililerine yazardın

hani sen karşı kıyıdaki dostum
birinci cihan harbinden kalan köprüden geçerken
yağlı kalasların tren raylarının yalnızlığında
Araslara telli-duvaklı ölümleri taşıyan Arpa çayına
ve ağzından çıkan her dumana her söze
kanlı sehpalarda asılmamak için
Nazım'ın yurdunda
hani sen dostum karşı kıyıdaki
hiç unutmadın değil mi
sürgünlerinde bile dikkatli yaşardın

hani sen karşı kıyıdaki dostum
tekme tokat gibi geldiğinde yüzüme gülüyordun
Afrodit gibiydi yıldızlar
yaldızlı kâğıtlar gibiydi kadınlar
ve beyzi tadındaydı kapı önlerinde
çomarların eşliğinde
yemyeşil gözlü bekleşen kızlar

hani sen dostum karşı kıyıdaki dostum
başka bir şey çıkmazdı beyninden
illede şarkı derdin ille de hasret
güzel yurdum...