Dalga

Vurmuş gibiyim yanlış kıyılara, keyifsiz
Hazırlarken gece kahvaltıyı kavuşacağı sabaha
Akşamdan kalma bir meze, bir çerez
Belki yenir diye sofrada duruyorum hala
Hep göz önünde, ama unutulan her seferde, sona kalan
Önce hafif bir kıvranma geliyor ayak parmaklarımdan başlayan
İçim içime sığmamaya başlıyor yavaş yavaş
Kendime katlanamamaya başladığımda bir bakıyorum
Hiç olmadık sahillere yayılmış gene parçalarım
Vuruyorum yanlış kıyılara dalga dalga her nefeste
Kendini bilmez bir duman yayılıyor gecenin sarıldığı göğe denizin üstünde
Ağır ağır eve dönerken balıkçıların ısındığı motorlar
Çok beklenip de çekilmek üzere olan o ince oltaya takılan
Bekleneni veremeyen o küçük balık gibiyim,
Sonra yenir diye saklanan bir simit, bir ekmek
Bayatlıyorum her vuruşumda yanlış kıyılara
Bak gene dönüyoruz usul usul, gerisin geriye
Başladığımız nokta hem yakın, hem uzak
Geçen tek şey zaman ve masada sönen sigaralar
Şarkılarsa burada susar, başka limanda başlar;
Aslında yanlış kıyıya vuran bir dalga değil de
Balıkçıların ağzından ağzına süren bir şarkı olmak vardı,
Beceremedim.