Dalgalar

Şarkılar söylerdik süzülen söğüt ağacının gölgesinde
Her köşede izlerimiz gözlerimiz düşerdi göğe
Kim boğar elleriyle geçmesini istemediğimiz
Gök mavisi yeşil dallı sulak saatlerimizi
Ne kaldı geride sessizliğimiz kadar şimdi acı bir ihtiras
Dalgalar kıyılarıma vursa
Ellerini ıslak yanaklarımda bulsam
Yıkılsam ama sesini son bir kez
Karışmışken toza dumana
Kızıl rıhtımda ceset gibi uzanan bedenimin
Kararan zerrelerinde duysam
Ne olur uçuşan saçlarını
Bu köhne şehirde
Bir kadının saçlarında bulmasam
Dalgalarla boğuşmasam
Alıp giderken nefesimi
Nefesini bir solukta bulmasam
Bırakmasan beni böyle kalabalıklara
Bilirsin yokluğun eksiltir beni
Milyon seferler düzenlerim tek kişilik kentlere
Çoğalırım seni hatırlatan her yerde