Dalgalar Yutuyordu Martı

karalıyım şemsiyemden gök ağlıyor, siyah

yüreğimde aksı buğuluyum, koyu mavi hayallerdeyim

oysa görülüyordu parmaklarından şehrin imansız boğuluşunu

bir türkü söylüyordu zaman, gözyaşından kan damlıyordu

dalgalar yutuyordu martı gagalarında o uçuk kaçık notalar

dalgalar kusuyordu o malum porteyi

ezgisiz kalıyordu patika sokaklar

devrimler türküsüz

yeni terlemiş dudaklarda deniz ezgileri inciniyordu

ağlıyordu ceviz ağaçları, kahverengi postalların kuşatmasından

erken hasat doğumları gonca gelinlerde

gelincik üremeleriydi toprak denen o döşekte, pervasız

nasılda tav kokuyordu delikanlı hayaller

şivesi bozuk bir imla sesiydi artık şiir

çalakalem yazılmış

delikanlı diline sırnaşan bozuk bir aşk hikayesinden miras belli

şirazesi kopuk kitaplara iliştirilmiş

eski bir devrim türküsünün yerine, emanet

emanetçi askılarından yanlışlama inmiş eski bir bavulun

askılarından sırnaşan meşin kokulu

sahibi mevta rakımlardan düşüp gelen yabancı

elalem, kitapları haznesinde süzülmüş acı bir yürek

heybesinde el titremeleri yüklü acı şiirler

devrim türküleri, han kiremitlerinden uçuşmuş ve ilişmiş kozalara

bir türkü söylüyordu zaman, gözyaşından kan damlıyordu

dalgalar yutuyordu martı gagalarında o uçuk kaçık notalar

dalgalar kusuyordu o malum porteyi

avuçlarımda olmayı bekleyen çiçek tozları

yeni şiirlere kör bir kalem

henüz yamalanmış o malum porte

türkülere hazırlanıyordu gece

dudakları terlemiş delikanlı avucu mola verdikçe

yârin omuz başlarına dokunmaktan şiirler yazacaktı elâsına

''ay buluta sevdalı, ağlamaklı

benim ayaklarım birbirine karışıyor dilimde hicaz sevdalar''