Dalgaların Suyu

burada küçük dünyamız dönecek
karanlığa giren kayboluyor
çatıların bu hoş kırmızısı var ya
gökle aramıza dolan hatıralar kiminse
bizi de katsın dalgaların suyuna
bir ağın içende ölü balıklar gibi sevilmek
sevilmek bile çok güzel

sarı ovalara çarşaf sallayan eski güzeller
bakın perdelerin arkasına saklanıyorlar
bilmemenin ve görmemenin kutsal sıcaklığı
sarılınca eriyen deniz taşlarımız var
rüyalarınızdan rüyalar çalıp dönüyorum

rüzgarlara kapılıp giden yelkenleriniz
bacanın altında çivit mavisi
şimdi soğuk değil güneşe diyar
nefes alıp çekilecek gün batımları
bir ağacın dalına yaslanan ihtiyar oluyorum
o kadar mı desem
o kadar değil
anılarıyla avunan bahtiyar oluyorum

değişmeyen tek şey ağaçları zorlayan yeşil
leylekler kediler ve kafasını duvara vuranlar
yetmezmiş gibi
başını büküp gözlerimin içine akıyorlar
derdin dert olsun bana
adımlarının ucunda
göklerin hiç durmadan uyuttuğu
güler yüzlü yeni hayatlar var

burnunu çek
aklını sıyır
bize dön
ey benim tarihler boyu ağlayan kardeşim
bakıp kendini seyrediyorsun aynada
içim senin içinde
baksana
yosun tutan geçmişimiz ele veriyor bizi

çaresizler
domuz kıyıcıları ve mezarcılar
soyunup bir birine değen kalplerin
bütün sırlarını bize anlatacaklar
aynı göğün yağmuru olduğumuza dair
yeni istekler savuruyorlar
öpülmek hangimizin alnında dönen sıcaklık değil ki

bir iki adım daha yürüdük
bir ev bulup kapısını araladım yalnızlığın
pencerelerini açıp bakındım çoğalan dünyaya
ay gülüşlü o masmavi kürede
ne yaşayan birini gördüm
ne de
hiç yaşamayan.