Dalgın

Hiç görmediğim şeyi merak ettim

Elimi uzattım

Kırmızı bir gül gibi güzel ve sakindi ölüm

Unutulmuş bir çocuktum annemi nerede bıraktım

Karanlıkta her şey çözülür gidermiş

Ah bir çözebilsem kendimi bu uzun yorucu hayattan

Rüzgar alıp götürdü beni uzaktaki anılara

Ve deniz

Sevdiğim kızların gülüşleri gibi güzel

Bir anlam bulamadım yalnızlığıma

Öldüğümü bilemedim

Çok uzakta bir yerdeydim

Ölünce ne yapsam sana aşık olurdum

Hiç görmediğim şeyi özledim

Ah yalnızlığım

Paslı bir somun gibi sökülmeyen

Acı ve hüzün kardeşlerim

Dolaşıyordum gül renginde bir ikindinin, omzunda çocuk sesleri yığın

Kuşlar var beyaz

Kırılmış ne varsa ikindinin

Yürüyordum

Arkamda bıraktığım şeylerin yükünü bilen olmasa da

Kucaklıyorum

Beni derin düşüncelere iten o geceyi dalgın

Şükürler olsun

Kuru üzümü seven babam gibiyim hala