Dalına Kuş Konacak

süremlerden güz
yaprak dökümünde
tadı kaçtı sevmenin
ardı ardına başladı göç

düş sağır lâl yollara
sesin geldiği yöne çevril
yüreğin kılavuz olsun
sarısına dürülüp güzün

karanlığa doğrul yürü
ayağın izi kalırsa kalsın
kaldırımlarda armağan
uzan yol boyu durmaksızın

sesini dinle içten içe
neydin neylersin neye
yankılanır döner yüreğine
fesleğene değde yürü

ova bayır dağ dolan
düşecektir sana askıntı olanlar
yakandan düşmeyen hüzün
belinin ayağının başının belası

kuş gibi yeğnileşip
taş gibi ağırlaşacak
sana yabancılaşan tenin
seveceksin yeniden

süremlerden güz
her yıl gördüğünüz
ağzınıza tadı dolacak
dalına kuş konacak