Damarlarda Ateşle Savrulan Kan/Lâ nın Ölümü

/ Lâ dese,ürperirdi her yanı,
âşk dese lâ okunurdu dudakları . /

Kesintisiz sürdü lâ, olabildiği kadar ve öylece,
Kaldı yerinde, baştan ayak ucuna bir ürperti süzüldü,
Titredi belki zangır zangır hüzün .

Belki de kaldı öylece sayfalarda olan bitenin geçmiş yüzü.
..
Aşk okunuverse kalbin üzerinden, lâ ürperişi sonsuzluğa akacaktı.
Ve öylece kaldı, tatlı esintinin baş kahramanları.
Gözlerde görüldü veya görülmedi, âşk a çağrıldı adı.

"Keşke aksaydım saçlarının arasından, pervasızca esseydi yüzüm."

Gözler önünde kaldı ve hüzün .
Şimdi kokuların ardında kalan O nun yüzü,

İzleri dün veya dünden önce kalmış, koku hala üzerinde.
Eskimeyen bir tek o kalmış gibi sayfaların arasında,
Toz birikintileri kayıp .

"Keşke nota olsaydım gözlerinin önünde,kulaklarına süzülseydim o naif esintiyle."

Belki içine akardı göz yaşları..
Tane tane tohumlar açılması dilenirdi,

Bugün,dün,yarın.
Ve yarınların sonrası beklenirdi o vakit.
Tohumların açacağı gün ..

Ve kokunun ardında kalan esrarengiz âşk.
Lâ olmadan bul, hücrelerin etrafında gezinen âşkı .

// Topuklarıma kadar sinsin kokusunu barındıran esinti,
Ve dudakların arkasında kalsın hep lâ . //

Denizin ortasında çaresiz ve savunmasız kalmış gibi bakarken yüzü,
Kağıttan bir kayıkla O na varmayı dilerim , alevlendikçe alevlenen ateşe rağmen.
Gözlerin tesiri bu zaman da başlar .

Damarlardan akmışken âşk ateşiyle savrulan kan,
Lâ yerine aşk dilerim.

*Bütün tükenmeye hazır zamanlara rağmen.
Yürekte yaşanmış zamanlardan kalma âşk buğusu .