Daniska

Artık yazamıyorum eskisi gibi sana,

Bu kadar ölüyor kalp.

Aşkın mevsimi geçti benden ya hu !

Bir tarafım taslı,yaşlı toprak..

Gün geçtikçe şair mi oluyorum yani.

Alkole başladım,sigarada kafii,

Bıraktım muhabeti arkadaşı,dostu,hasmımı..

Kendime döndüm,kimsesizliğime hani..

Şiir olacak tarafım yaralı,kalemim bir başka baharda !

Aşk diyorum yalanın daniskası..

Buradan bu kadar neşter vurulan  yaralar  bende,

Sarhoşsan doğru bir söz geçer kalbinden dudaklara..

Hoşçakalım bu yalana,bu kadına,şu saata..

Kibar değilim kelamsız bir şairim şurada..

Hayta,hayata bir maltepe cigara daha...