Dar Alanlar

Begonviller dökülürdü sesinden
Bir sevda bestesini mırıldanırken
Tutuşurdu tenimizde ufuklar
Düşlerimizi bezeyen...
Ecel olup gelsen kapıma
Kırpmazdım gözümü inan
Uslu bir çocuk gibi
Sorgusuz gelirdim peşinden...



Lacivert bir yalnızlıktır
Yanlış anlaşılmalar
Karabasan gibi çöken
Neden bakılamaz ki olaylara
Biraz da karşındaki pencereden...
Kırılmaya bahane mi arar yürekler
Nasıl ayırdına varmaz
Gerçekten sevenler
Nedeeennn...



Oysa...
Dar alanlarda tükeniyor yaşam
Kayıp gidiyor avuçlarımızdan
Yaşanmadan...
Kollar yen içinde perişan
Dört duvar arası kimine gülistan
Kimine zindan...
Yıkmalı garları,otogarları,
Metro istasyonlarını
Ne kadar varsa
Sevgilileri birbirinden ayıran...
Gelmeden sevgili, düşmez cemreler
Olmaz gönül bahçeleri gülistan...