Davet

Sevgilim... Hani çağırmıştın ya ta ezelde beni,
Davetine icabet edip seni görmeye geldim.
Özümde olduğun halde gözümde aramışım yıllar yılı seni,
Gafletime silkinip senden af dilemeye geldim.



Dediler ki: Gönlünü bedeninden almışlar,
O'nu Kâbe diye ortaya kondurmuşlar,
Cazibene kapılan gönülleri etrafında dolandırmışlar,
O gönüllere karışıp seni dolanmaya geldim.



Geçtiğin sokakları yürüdüm, bir bir kokun sinmiş,
Nazar ettiğin ağaçlar gördüm, hepsi meyveye duruvermiş,
Gözpınarları, seninle çağlayıp sel oluvermiş,
Ben de sel olup gönlüne taşmaya geldim.



Gönlümdeki pencereleri açtığımda rüzgâr olup içeriye süzülüyorsun,
Seni nefes nefes mahremime aldığımda fırtınalar koparıyorsun,
Şimşekler çaktı çakacak, sadece bir damla gözyaşı bekliyorsun,
Bir damla gözyaşı olup muradına akmaya geldim.



Sensin Dilâra'm, gönlümü okşayan güzel sensin,
Sensin sevgilim, gönlümü zinetlendiren sensin,
Gece misali, kapkara gönlüme hep gülümseyen Ay gibisin,
Lütfuna yapışıp etrafında oynaşan hâlen olmaya geldim.



Öyle güzelsin öyle özelsin ki, seni düşünürüm bir tanem seni hep seni,
Gözlerini, ah bin bir manalarla şavkıyan öpülesi gözlerini,
Beni benden alan, aşk fısıldayan kadifecik sözlerini,
Fısıltılarında çözülüp bastığın toprak olmaya geldim.