Dayan Yüreğim

Umudun üşüdüğü yerde
Ben beni unuttum çocuk!
Yoksul gülüşlerinde
Uçurtmalar uçururken
Yarına ışık taşır
Efsunlu gözler



Amansız acılar birikirken heybemde
Yürek erir derinde
Dışarıda keskin ayaz
Şah damarı keser
Bu
Soğuk
Üşütmez ki
İçimde ki tipi kadar



Gece bakirliğini bozarken
Alacasında şafağın
Kelimeler serseri takılır
Kaçışır
Sağa
Sola
İfadesi bozuk sözlerin
Avuçlar can kırıklarını okşar
Saklısında yaralar



Güneşe sırtını dönüp
Karanlığı ardına takan
Kendini bilmezler
Sabahı unuttular
Bilmezler mi?
Her gecenin sabahı var
Dayan yüreğim dayan