Defter

Geç oldu fakat anladım beni anlayan kağıt yığınlarını...
Hatırladım o sayfalarla olan hatıralarımı...
Defterimin her dalında...
Dile gelmeyen sıkıntılardan nöbet geçiren....
Parçalanmış...
Birbirinden ayrılmış kağıt yığınları...
Unutmadım...
Unutamadım suskunluğumu bozduğum her yazımı...
Kiminde yıkıldım...
Kiminde çırpındım...
Kiminde teslimiyeti yaşadım...
Lakin unutmadım...
Unutamadım sırlarımı bölüştüğüm sayfalarımı...
Çamurlar kirletti yüzümün aydınlığını...
Çamurlar kirletti saklamaya çalıştığım umut dallarını...
Şimdi ise ölümü...
Ölüme isteği anlatıyor kanlı ve karanlık sayfalarım...