Değer mi Uyanmaya

Geçiyor yolcusuz vagonlar

Avare boş gözlerle bakarak

Çocuksuz bir okulun bahçesine

Duyarım sanki ağlayan bir zil sesi

Giymiş yine daralma taze elbisesini

Sevinç yine kapalı kilitlemiş ağzını

Yastık yorgan koştular arkadan uykularım

Ah! Keşke uyusam biraz

Bir ömrü dibi delik bir dünyaya bıraksak

Düşse şu mermer kafamıza tanesi tık tık ceviz

Anlasak azar azar tükendiğini

Yeter kalk be Hasan!

Kapanacak bugünde içimin dışımın odaları

Yaralı bir serçe son nefesi tutuyor

Ne olur geç kalmasak acele etsen biraz

Ağlarsam usulca ölecek acım

Gözyaşımı sıkıca tutuyorum

O dayandığım tek gerçek

Onu çok seviyorum

Uyanma zamanı değil şimdi

Gel beraber uyuyalım

Burada önce kaltakla alışıyor eşekler

Sonra semerin zevkinden inmiyorlar

Bu dilemma bahardan üşümeye geç kaldım

Her akşam iğnece fikir donmuş ayı başkaca gören yok mu?

Uyanmayalım sakın

Geldiğimiz bu sahte yolları silin

Rüyaların dağlarına gidelim

Oradan yara/ya düşeceğim

Döndüm baktım bir akşam şu manzaraya

Denizin kıyısında uzanmışsın karaya

Yıldızlar kürek çeker on dördüncü aya

Bir bulut kaplayacak birazdan görüntünü

Değer mi uyanmaya

19/02/2021 yağmur…