Değerim Kadar Değerlisin

Buraya kadarmış sevgili
Elveda yazıyor şimdi bütün afişler
Nasılsa biliyorum beni çook sevdiğini
Seni sevmek,inan ki beni sevmekten daha güzel
Ellerin olmayacak belki birdaha
Nedensiz gülüşlerinde olmayacak biliyorum
İçimde yaşayacak,yaşatacak kadar aşığım sana ama
Kelimelere büküldü boynum,artık ben yokum

Ağlayamam ben kolay kolay bilirsin sevgili
Zoruma gidiyor yokluğun arasıra ağlıyorum
Ansızın dolunca gözlerim tutamıyorum kendimi
Nedeni sen olunca ağlamaktan utanmıyorum
Mesajınla öperek uyandırırdın ya beni her sabah
Aynı anda nefes alırdık hani
Kelimelerden saçlarına taç yapardım ben
İçimde büyütürdüm öyle severdim seni
Çuvallar dolusu gülüşlerim vardı benim sevgili
İliklerime kadar işlemiştim aşkını
Ne yana dönsem heryerde sen vardın
Kime yürüsem sana çıkartırdı bütün yolları

Aynaya bakınca seni görürdü gözlerim
Yüzümü tanıdık bir sevinç kaplardı
Büsbütün aşıktım sana oysa
En sert yağmurda bile seninle ıslanmak bambaşkaydı
Tenime dokundukça artardı mutluluğum
Mazereti yoktu çünkü seni kusursuz sevmenin
Eski bir bestenin unutulmayan sözleri gibiydin
Yoktu hiçbir bedeli seni deli gibi öpmenin
İlklerim oldun her gelişinde bayramı yaşardı yüreğim
Gönlüme sahip olan tek gerçeğimdin
Önceleri tereddütlerim vardı,olmaz yapamam dedim
Zamanla nasıl sevdim,hayal bile edemezdim

Ellerimiz beraberken o kadar güçlüydük ki sevgili
Ayrılık korkardı bizden,yanaşamazdı
Lacivert düşlerimiz vardı,hayali bile güzeldi
Dururdu zaman,yalnız kalplerimiz çarpardı
Issız bir filme daldım sonra ben
Masum bir kelebek kondu yanağıma
Yeniden doğmanın sevincini yaşarken
Ansızın ölmenin gerçeği çarptı suratıma

Ne desemde eksik kalıyorum artık sevgili
Gücümü kaybettiğimin farkındayım
Işıkları söndü şimdi gözlerimin
Nasıl gülerim sensiz,nasıl yaşarımk
Limanını kaybetmiş bir gemiyim
Acının ta kendisi,hüznün alfabesiyimn
Rotası yok artık bütün düşlerimin
Dalgasız,martısız,balıksızdır denizim

Anlatmak istedim anlatamadım sevgili
Ne söyleyeceğimi bile bilemeden aptalca baktım
Ateşlerden yangın çalıp yaktım kendimi
Tutunup hasrete,buluttan yağmur kaptım
Esir düştüm gökyüzüne,korktum geceden
Şafakla birlikte yeniden kalktım
Çocukça bir oyuna daldım aniden
Anılara yakalandım acılara baktım

Lambasızım artık karanlık bir yastayım
Dolunayımı bile kaybettim çaresizim
Issız bir köşebaşı şimdi kalbim
Masmavi bir mektuba gizlendim sensizim
Yokluğunda eriyorum bir bir sevgili
İçimde yanan kocaman bir yangınsın
Nereye baksam hep aşkının izi
Ellerindeyim işte derin yaramsın

Dünyanında sonu gelecekti elbet
Elbet bende birgün son bulacaktım
Yaşadım seni tüm içtenliğimle
Ama yine bir şansım olsa,yine seni yaşardım
Rıhtımsız bir sahildeyim batıyorum
Ayrılık ölümden betermiş anladım
Nasılsa herşeyimi kaybettim biliyorum
Aslında sensiz anlamsızım anlayacağın

Mutluluğu en çok sen hakettin sevgili
Acıttım belki kalbini özür diliyorum
Değerim kadar değerlisin şunu bilki
Işığı kaybolmasın gözlerinin,seni çok seviyorum
Mutlulukların en güzelini sana diliyorum...

[Seni kazanmak için kaybetmeyi bile göze aldım
Yangınlardan ateş çaldım yinede yaranamadım]