Değerin Beş Para Etmez

Almışsın eline kalemi yazarsın,
Duygulara gem vurmadan,
Aşkın kazması elinde kazarsın,
Memnunsundur yattığın mezardan,
Kelimeler olur senin toprağın,
Kimi zaman nehirlerin akar,
Hiçleşirsin kalabalıklarda,
Sefil şair seni kim takar,
Altın olsan kalbinin üstüne,
Değerin ise dünyalar kadar,
Âdemoğullarının gözünde,
Sorsan kimseler söyleyemez,
Ama dünyaların değerinde değerin,
Emin ol beş para bile etmez.

Acıların vardır kendince,
Her insanın acısı ağırdı,
Ama yalnız kendine,
Kimi zaman dayanamadın,
Sarıldın kâğıtlara yine,
İnsanların acısını anlattın,
Sen yaşarken yüreğinde,
Hüzünlerini paylaştın.
Zaten ancak işi düşünce,
Aranan bir adamdın,
Ya da vakit geçirilecek,
Bir sevgiliydin sen,
Kimilerine göre oyuncaktın,
Çöpçüsüydün kalplerin,
Bırakmazdın kimselerde keder,
Sen dünyalar kadar değerliydin,
Kimsesiz sokakların içinde,
Yalnızlığını kimseler bilmez,
Hayatın sahnesinde kelimelerin,
Dünyada değerin beş para etmez.

Dibi derya herkes,
Üstadlar sıralanır bir bir,
Her şeyi öğrenirsin onlardan,
Gündelik aşklar canını acıtır,
Öğrenirsin aşkı şiirlerden,
Kalem kimi zaman yüreğini kanatır,
Kendini düşünmezsin,
Doyumsuzca seversin birini,
Üzer seni terk edilmelerin,
Aslında onların yüreğinden,
Aklından hiç gitmezsin,
Her nefes alışlarında hatırlanırsın,
Her sevişmelerinin çığlıklarında,
Dilsiz duvarlara saklanırsın.
Kimi zaman aşk gelmez,
Dara düşer sevdalı başın,
Kelimelerin kısırlaşır içinde,
Şiirler doğuramazsın.
Gözyaşlarını gizlersin,
Ağlamaların durur köşelerde,
Efkârını saklayamaz şişeler,
Hüznünü şiirler gizleyemez.
Her yanına bulanır değer,
Kimse senin gibi sevemez,
Evren gibi bir aşkla seversin,
Bakar kimileri göremez,
Dünyalar kadar değerlisin.
Değerin beş para etmez.

Sen kimsin ki ey sefil,
Onlar gibi asla sevemezsin.
Aşkı bilemezsin onlar gibi,
Hele güldürme gece gece,
Üstat değilsin ki,
Yazasın şiiri hece hece,
Ancak sen susarsın,
Layıksın susmalara,
Ölüm bile acır haline,
Herkesin değeri vardır ama,
Sen değersizsin işte,
Başı sıkışan ruhların,
İşi düşen yolcuların,
Gönül eğlendirdiği bir hansın,
Derya mısın sen,
Ne biliyorsun bu hayatta,
Ne öğrendin acılardan başka,
Şair değilsin, müsvettesin.
Seyyah olsan kaç yazar,
Sen inan değerlisin.
Hem de bir nefes kadar,
İçe çekilir bitersin.
Bir kâğıt gibisin aslında,
Karalanıp çöpe atılan,
Sana söylerler hep âşıklar,
Hayat üzülmeye değmez,
Sen dünyalar kadar değerlisin.
Değerin beş para etmez.