Değersiz

Dost dedim, güvendim, meğer yalanmış
Sonra arkadaş dedim, sinsi sinsi bilenmiş
Ben onu övdükçe o arkamdan gülenmiş
Ne yoldaşı, dost hiç değilmiş, değersiz

Dostları parçalara bile bile bölenmiş
Şaşırdım, bilmem ki hangi ite özenmiş
Aklı yemede, içimizde çıkarcı gezenmiş
Ne arkadaşı dost hiç değilmiş, değersiz

Yüzüme başka arkama başka yıkıldım
Ona buna anlatırmış enayi m yanıldım
Onun yüzünden hayırsız diye anıldım
Dost dedim , hiç değilmiş, değersiz

Samimi içtendim değerimi bilemedi
Gerçekleri duyunca yalan diye söylendi
O gün bu gün daha yanıma gelemedi
Dost dedik meğer hiç değilmiş, değersiz

Bir birimize düşürür sonara da barıştırır
Kendi geride kalmaz, bir birimizle yarıştırır
Yalnız kalsa, utanmaz ki ona da şaşırır
Dost dedim, meğer hiç değilmiş, değersiz..

( N.K. 31 Temmuz 2010)