değil...
karanlık sokaklarda kendimi kaybediyorum
o kömür gözlerin aydınlatmıyor yolumu
esen rüzgar sen değilsin sanki,çöken karanlık sen değil
yolcu desen ben değilim sanki,seni seven ben değil..
bu yollaı sen dizdin koynuma oysa
bu ulaşılmazları sen yolladın yurduma..
mutluluktu beklediğim sonsuzluktu
bekleten sen değildin sanki,gelecek olan sen değil..
seni seven ben değildim sanki,seni bekleyen ben değil..
öyle bil sen uzaktayken
gözlerin başkasıyla açılıp
sözlerin başka gözlere dökülürken..
demek savaşan biz değilmişiz,kazanan biz değil..
çekip giden ben değilim ama vazgeçen ben değil..
Her ne kadar mutlu bir şiir yazmalıyım deseniz de , şiire biraz hüzün karışır. En usta şairler de, şiirin acılardan beslendiğini itiraf ediyorlar. Zaman zaman ben de ,kendimi şartlarım ,kuş sesleri cıvıltılar yazmalıyım diye ...ama heyhat , bakmışım ki finaline de olsa bir burukluk getirip koymuşum . 🤐🤐🤐🤐🤐 kALEMİN AKICI SEVGİLİ nAZAN ...TEBRİKLER .
çok teşekkür ediyorum..
Her satırı duygu yüklü bu sitem şiirin çok etkileyiciydi sevgili Nazan.TEBRİK EDİYORUM..👍👍👍
bilemiyorum: ) içimde biryerler acıdığı zaman oluyo.o zamanlarda da karamsarsızlık olmuo malesef: (
duygularınız biraz yorgun gibi Nazan Hanım,Aslında cok yoğun duygular içinde yazılmış bir şiir gibi,karamsarlık niye