Değilim Artik Eskisi Gibi

Korkmuyorum artık yalnız kalmaktan,
Sarılmıyorum hayata eskisi gibi.
Yoruldum artık koşup durmaktan,
Ne bir tavanı var bu dünyanın ne de dibi.

Gülümseyemiyorum artık yoldan geçen küçük çocuğa,
Okşayamıyorum kapı dibinde miyavlayan kediyi.
Dönüp bakıyorum bir sola bir sağa,
Göremiyorum ne güzeli ne iyiyi.

Haykıramıyorum artık aşkımı dünyalara,
Öne eğdim başımı, susturdum dilimi.
Küstüm, inanmıyorum yalan sevdalara,
Yok ettiler kalan son damla ümidimi.

Bakamıyorum artık gökyüzüne yepyeni umutlarla,
Göremiyorum ışıl ışıl parıldayan güneşi.
Konuşamıyorum artık pamuk gibi bulutlarla,
Biliyorum bu iş, bana dost görünenlerin işi.

Nefes alamıyorum artık dilediğim gibi,
Tadına varamıyorum içtiğim suyun.
Dokunsalar çocuk gibi ağlarım şimdi,
Değişti artık her hareketim, tüm huyum.