Değişkenlik

Yorgan altı ettim kesik hıçkırıklarımı.
Saklamaya çalıştım tüm acılarımı.
Yaşamaya değer bulduklarım bile yakıyor artık.
Gözyaşlarım yastığıma bulanmış...
Gecenin ortasında uyanıp,
Birden bire ağlamaya başlıyorum,
Neden ağladığımı kendime bile açıklayamadan.
Soru işaretleri dört dönüyor yine gözlerimin önünde.
Neyin bedelini ödüyor kaderim?
Zorunlu seçimlerimin sonu gelecek mi bir gün?
İstemeden aldığım yeni kararlarım,
Direnişten vazgeçip kendimi kör kuyulara atışlarım.
Geride hüzünleri bırakmaya çalıştığım halde,
Geride kalmasını istemediğim, canımdan öte olanlar...
Böyle olmasını istemezdim. Kimse istemez...
Her gün çıktığım merdivenlerden
Arkamı dönüp uzun uzun bakışlarımın sırrını düşündükçe çözüyorum.
Veda ediyormuş gözlerim meğer...
Hazırlanıyormuş ayrılığa...
Sayılı günler çabuk geçer hesabında...