Değişmeyen Yerin,hücrelerin Boğumunda

/içimi ısıtan güneş doğuyor aniden
ve ben senle başlıyorum güne/



Soğuktan elleri eriyen çocuklar gibi
Yudumluyorum gözlerini;
Sözlerini,demleyip servis ediyorum.


Kör karanlık sokaklara çıkıyorum,gidiyorum
Yaşlanmış en küçük acım yerinde kalıyor;
Brozanlar fısıldaşıyor sokaklarda,
Sabahın geç saatleri.


Ellerimden çıkan dumanlarla
Yakıyorum sokak lambalarını.
Kavrulan dilimle soğutuyorum motorsuz arabaları.


Batan güne inat uyuyor bebekler,
Dinen karlardan sonra
Dileniyor melekler..


Ne yıldızlar söner gün doğumunda
Değişmeyen yerin,hücrelerin boğumunda
En güzel anıları yansıtan hasret mumunda
Asılan mühürler yazılıyor yosun tutmuş yürek ovalarında..


Şimdi
Buluştuğumuz yeşil sofalarda yüzü;
Gözü onun olmuşcasına sürgün.


O'nu bekliyor
Sen'i anıyor
Ben'i seviyor

Ve her dost kazığında içi acıyor..






04.11.2010
SınavSonrasıHasretSıra'sı