Değiyordu Dudağıma

Güneş batarken yürüdüm batıya
Senden kilometrelerce ayrıyken birkaç adım daha uzağa
Bulutlar seçilmiyordu dumanlardan, genzi boğuyordu hava
Sana doğru atlatım alevlerden, sonra

Güneşin son damlaları boyarken göğü altına
Küçük çocuklar gülüşüyordu oturdukları kaldırımlarda
Rüzgar vuruyordu uçuşan közleri suratıma suratıma
Sana doğru atladım alevlerden, sonra

Uzaktan gelirken bir konvoyun coşkusu, kornalarıyla
Yavru bir köpek havladı korkuyla
Yükseliyordu marangozdan taze talaş kokusu burnuma
Dudaklarını hissettim ateşe atlarken, değiyordu dudağıma..