Değmeli

Sevgide tanımam ne kin ne kibir
Sevmeyi bilmemek hayır sağlamaz
Açıktır kollarım sarılan bilir
Sarılıp sarmayan beni bağlamaz

İçimde koparken, her gün tufanlar
Makbuldür gönlüme coşkun akanlar
Kendi gölgesinden korkan ne anlar
Önüne set konan ırmak çağlamaz

Ne zaman kalbimi açtıysam aşka
Açmasaydım dedim sonunda keşke
Sözümü söz bilen çağırır meşke
Lafını bilmeyen, gönül eğlemez

Sahte aşklar için bedel ödemem
Bana gelmeyene ben de gidemem
Candan değilse can feda edemem
Sevmeyenin zulmü yürek dağlamaz

Ağlatan aşk değil,aşıkmış meğer
Anlarsın kötüye,düşersen eğer
Kadrimi bilene bir ömür değer
Vefasız yar için, kimse ağlamaz...


Cansıla