Deja Vu

-döngü-

an çarpması

bu sonsuz incir bereketi
bu geniş zamanlar evreni
tanıdık
hep içimizde anlam bulan
yükselen
bu darmaduman
bu eksik çatı katı
penceresinde
kelebek rüzgarları taşıyan
ilk değil sanki

bu sürekli çoğullanan
aşağıya inme korkusu
bu dibi meçhul
vişne çürüğü basamaklardan
bildik
bu tüten buram buram
karanlıkla karışık mum kokusu
bu Prometheus ateşiyle eriyen
mum ağaçlarından
ilk değil sanki

bu bakışlarım dehliz
bu bakışlarım gri
bakışlarımla görüyorum
bir kahinin kati kehanetinde
o melun yerdeyiz
bu acıya paralel
bu gözbebeklerimizde
iyot kokulu Girit metelikleri
yarınsızız
ve birazdan ayrılacağız
ilk olmayacak sanki