Deli

Saat gece on iki sessiz sedasız yurdum,
şu efkarım olmasa belkide uyuyordum,
adımlarım yürürken kare taşlarda yorgun,
ben sefili taşıyan kaldırımlarda yorgun,

daha ıslakça yerler geziniyor çöpçüler,
ellerinde silgeçler ne kolay silip geçer,
acep uzansam şöyle en adi çöpten beter
,hangisi silip gecer hangisi değmezki der,
eğdim bir çöpten bile daha sefil başımı,
ve daldım aralayıp kapkara sokakları,

korkum yok hoş olsada kuruş etmez canımı,
hangi soytarı eder başının boş belası,
bitkin bitkin eserken kara gecenin yeli,
yaklaştıkça yaklaştı ta uzaktan bir deli,
bir an korktum delidir ne yaparsada yeri,
adam yerine bile koymadan esip geçti