Deli İmgeler
Bu gece gelmediler
Çok küçüktü zavallı korkular
Güzelliği bozulur diye öpemedim beni Sınayan aklı dudaklarından
Kapımdan dönen bahara gül diyorum
Gül diyorum gölgemde yoksul acılarıma
Sevda yontusu baharda.
Çoğaldıkça yaşam ağrısı başında
Teninde dinleniyorum
Yağmur yağdıkça şehrinden
Uzun saçlı çocuklar ıslanıyor masallarda
Zenci bir acıya soyunuyor vakitler
Bacaklarım uzadıkça kedere
Sığınamıyorum kendime
Kıvrıldıkça içimde kadifeden sesler
Elini tutuyorum ırmağın
onca yığıntıdan
Sen değiyorsun yüzüme
gülüyorum
Ay sallanırken meraklı gecelerime
Annem'in yanağını ısırıyorum
Düş denizine batan zamanlar çırpındıkça
uyuyorum
Gözlerimin şafağına koşmayın
tek başıma yürüyorum
Yüreğimde fırtına
Dilimde ısrarcı bir şarkı
sana ezgileniyorum
Çığlık sesleri döküp yangınıma esmer adamlardan
Sadece aşkı kundaklıyorum deli imgelerime
İçimde ahlana dursun hüzünler
Ve sabahlar takıla dursun kuşun kanadına
Bil ki karanlığı taramayacağım
Anne
Bu gece gelmediler
Çok küçüktü zavallı korkular
.......
Bu gece sürünerek gelemeyen korkular Yarın emekleyerek öbür gün adımlayarak pazartesi koşarak gelebilir Çok güzeldi dizelerinizin dalgalı saçları kutlarım
Kapımdan dönen bahara gül diyorum çok ince bir nüans
Kutluyorum kaleminizi Sevgim ile
korku diri tutarmış insanı da biz ölüyken gelmeleri muamma dirilelim haber salarız tez vakit.. geriye doğru tarasam şiirlerini çocuksuz kaç ırmak vardır acaba saçlarında...
Gülü baharda solduruyorlar birileri acımasızca ve içimize düşen ahraz hüzünler gitgide büyüyor çaresizliğimizde değil mi Tülay hanım sevgiler demli dizelerinizi kutlarım