Deli Olmayi Ben Mi? İstedim

Ben mi istedim deli olmayı;
Gözlerim buğlu hiç konuşmadan, ufuklara dalmayı
Bakıyorum, görüyorum ama anlamıyorum bu dünyayı
Bakar kör görüp, anlamayan biri olmayı

Ben mi istedim deli olmayı;
Hem o kadar akıllının içinde benim vazifem ne?
Yaratan böyle yaratmış kulu deli demiş...
Bende göçer giderim bir gün
Akıllı olsamda deli olsamda ne fayda
Kalmaz bu dünya en akıllı olanınada.

Ben mi istedim deli olmayı;
Anlamıyorum işte olanı biteni, baka kalıyor konuşamıyorum
Dalga geçiliyor horlanıp itiliyorum
Sanmayın ki zoruma gitmiyor ama belli edemiyorum.

Ben mi istedim deli olmayı;
Bakmayın bana öyle bakmayın acizliğime
Üstümün başımın halimin sersefilliğine
Bende kulum bende etten kemiktenim
Kimseler anlamaz yürekten yanmaz
Anlarsa, ağlarsa birtek anam ağlar halime

Beni mi istedim deli olmayı;
Benimde canım ister hayatı doyasıya yaşamayı
Ama olmuyor işte nedense olmuyor olamıyor
Benim kara yazım doğarken böyle yazılmış
Sen böyle yaşamaya mahkumsun diyor

Ben mi istedim deli olmayı;
Kendi dünyamda yanlızca kendimle oyalanıyorum
Çok istiyorum ama sizler gibi olamıyorum
Şu kocaman evrende onca kalabalık arasında
Payıma düşen koskaca yanlızlığı bir ben yaşıyorum


Ben mi istedim deli olmayı;
Kendi dünyamda neler saklı bilemezsiniz
Zaten deli dersiniz, istesenizde beni anlayamazsınız
Halime bakar bazen güler bazen ağlarsınız
Şimdi söyleyin bakalım siz çok mu? akıllısınız.


(iş yerimde rastladığım dünyanın en suskun en masum delisine armağanım olsun)