Deli Ve Çıplak

Ben sizi dost bildim/ Dost / Sizde yalansınız.



Ayağınız ak/sak telaşlı
İçimde büyümüyor küçük çocuk
Buğulu kadranı saatlerin
Akıp gidiyor zaman
Akıp gidiyor gözümden
Kara deryalar
Yalan
Yalan sırmalı kırık aynalar
Buluşunca güneşle aldatıyorlar
Güvercinboynu ışık

Raks ediyorum

Deliyim
Deli
Ve
Çıplak
Çırılçıplak

(Ben hiç giyinmedim zaten.)

Girişin. Girişin.
Olmasın şüpheniz yoktur iki yüzü
Tektir sevgi dolu kazan
Fokur fokur
Kaynar yüreğim...
Söndürmeyin ateşi
Atın
Atın
Eğri büğrü olsa ne yazar
Odunlar kül olacak

Değiştiremem dünyayı
Düzeltemem kıvrılıyor yılan
Batıyor kirpinin iğnesi
Karınca yumurtası yağı
Akrebin zehri em
Enjekte edin ruhunuza
Katmanlara
Çukur
Çukur
Doldurun

Her defasında söyleniyorum kendime
Hatta bir güzel evire çevire dövüp bendimi
Yatırıp dizime kulağına ediyorum nasihat
Kulaktan kalbe akıyor mantığa buluyor yol
Ah be hüznün kalesi
Yıkıl
Yıkıl
Ah be kum kum ayçiçeği
Ömürsüz çiçek
Solma
Solma
Doldurup durma şu takanı çerle çöple, ara sıra temizlik yap.
Ayıkla ne varsa...
Armudun sapı, üzümün çöpünden sana ne?
Heyhat nerdeeee?
İşitmiyor.
Sağır sultan
Ah vurdumduymaz mı?
Yok
Yok


Dalında bir başka güzel yediveren gülleri...
Okşuyor ruhumu
Rüyalar. Hayat. Hayal.
Bir varsın bir yoksun masal
Uyutuyor ninnilerle. Uyuyoruz
Derin okyanus. Depderin.
Zor zanaat aşırıp çalıp sevgiyle suluyoruz
Dalınca çıkasımız gelmiyor...
Yardan ayrı kalmak gelmiyor içimizden

(Yar mı kaldı?/ Böğrümüzde saklı duran kara taştır./ Söyler gurbet türküleri. /Ayrılığa vurur dem.)



Bir zamanlar;
Bu taka limana ilk yanaştığında,
allanıp pullandığında çiçeği burnunda gelindi,
her sabah günün ilk ışıklarınla buluştuğunda
bir hevesle kalkar o bitmeyen enerjisi neşesiyle kıyı köşeyi tertemiz yapardı.
Hani derler ?yoğurt dök yala? öyle işte. Öyle.
Sardunyası bile vardı, sulardı tatlı suyla, okşardı yapraklarını mırıldanırdı aklına ne gelirse...
Ad takardı temizlerken sararan yapraklarını,
kimi zaman Ayşe olurdu goncası,
kimi zaman Mehmet askere yollardı onu oydu kelebek.
? Ömrü benzemesin? derdi.
Benzemesin kaderleri, sektirsin şen şakrak, yakamozlarla oynasınlar kınalı kuzularım...

Akıp geçiyor zaman...
Sararıp morardı pembe güller... Kırıldı çiçekli dalları, zorla tutunuyor kökler ayakta...
Hala vaat ediyor umut.
Ah! Deli yediveren. İnatçı keçi.
Küsünce bakıyor boz boz

Okunmuyor sardunyaların esamisi artık.
Yerinde esiyor rüzgâr delibozuk...
Taka yorgun, zımparalanmaktan bitap...
Serzenişte gıcırdıyor tahtalar ..Kaçıyor uykusu; ah! Kılçıksız balıkların.
Baktıkça aynaya dökülen sırların ardında yatıyor gerçekler...
Tamir ettiremedi bir yanı hala kırık...
Bakınca oradan aşikar gözüküyor yüzü çorak toprak parçası, çatallı yol..
Saklamıyor ki, sevmiyor, yapmıyor makyaj.
Kimleri ağırladı, kimleri savdı sofasından ..
Ah dertli kazan...
Öyle bir girdap
Kehribar
Kehribar
Merdivenlerin kıçı kırık
Dolanmadan baş inip çıkılmıyor
Dünyanın merkezine


- ?Alın başınızı gidin? diyorum size
Gidin. De nereye?

Kim alır bizi
Harabe, yıkık dökük virane ev.
Dökülüyor, sarı boyalı duvarlar
Perdenin halkası kopuk
Somyanın ayağı da kırık
İçemiyoruz temiz kristal ince belli bardakta
Demlenip bir bardak çay

Geçti
Gitti
Hoş seda idi dirilik
Vedalaşamadık
Sersemim sersem. Başım bulanık...

Ben sizi dost bildim
Dost
Yalansınız. Yalan.
Aldandım. İncitiniz
Kanattınız kabuk tutmuş yaralarımı
Olmadınız derdime derman
Gölge ettiniz güneşime
Ayaklarıma boynuma dolanıyorsun Uz..

Ey tatlı hayat!.
Sevin
Tek suçlu benim.
Kaldım sınıfta.

Gün gelir alır başımı giderim
Canda ten tende can oldukça
İçimde çağladıkça derya
Akar giderim...
Giderim.

Kim tutar beni?

...

Kaybedecek bir şeyi olmayan insandan korkunuz. *