Delice
Ve...
Aslında sana olan üç noktalarımdan sonra başladı her şey
Ardı arkası kesilmeyen sancılarda,
güneşimi kapatmaya çalışan perdeler,
sıkıldım artık.
S/aklımda bırakırken,
düş kırıntılarında,
gece vardiyalarında
üç beşlerinde zamanın,
vakitli vakitsiz med-cezirlerin hücrelerime,
sonu yaklaşan bir sahnenin son perdesindeyim.
Kırık bardağın çatlağı
testisi dolmamış köylü kızının sönen umuduyum şimdilerde
yüküm ağır yaralı bir yürek.
//
Kendi kendimle savaşlarımda
yenik düşmüşlüğüm eziyeti var üzerimde.
Bir yanım doluyken boş
bir yanım ateşten hüküm giymiş bir mahkûm.
//
Ve...
Yine sancılarıma girdin
bana bırakmışlığının meziyetine son vermeye çalışırken
duygu yoğunluğunda kalbim
düş/müşsün.
Ağır kayıplar verirken aşk
harabe bir yelkenlinin
suya batışını izliyorum göz b/ebeklerinde.
...
Ve...
Seni delice sevmek vardı bu aşk romanında
delice haykırmak umudu,
seni sonsuz yaşamak vardı
her satır arasında...
Kendi kendimle savaşlarımda yenik düşmüşlüğüm eziyeti var üzerimde. Bir yanım doluyken boş bir yanım ateşten hüküm giymiş bir mahkı»m.
ve bu mahkumiyet sen azat edene kadar sürecek demiş şairim.
hüzünlü bir tema akıcı bir şiirdi.
kutlarım Ahmet ilhemın bol olsun saygılar.
İnsan sevince özlem anlayışı dayanılmaz bir hal alıyor işte... Güzel bir anlatımdı, kutlarım....