Delinin Günlüğü

Kimseler görmeden
bir anahtarın deliğinden
geceye sızıyorum geceye
bir hırsızın zamanı duran saatiyle

kör bir delikten bakıyorum
duvarları beyaz
dışarısı puslu
kapı önü karanlık...

burnumu kapattım
gözlerimden soluyorum
kan kokusunu
sağır kulaklarım acıyor

ben kim miyim?
İbrahim efendiye sorun?
söyler size

sizler
ister Veli diyin
ister Zeki
isterseniz deli diyin

gördüğünüz ben miyim
yoksa
görmek istediğiniz mi?

bu aralar sizler gibi
karmakarışık

ağustosta buz gibi
kendime yabancı
dudakları jilet kesiği
ölümcül bir hastalığın teniyle sevişiyorum
koridorda

kimseler yok

duvarları yüksek
kapıları beyaz
pencereleri paslı ve kilitli

hangi kapının kolundan
ellerime kan bulaştı yine
bulaştırmayın
dilsiz çocukların kanlarını
ortak etmeyin deli ruhlu günahlarınıza beni de!

yoksa
evet evet yoksa
benden habersiz
yine çocuk'mu öldürdünüz?

kapının arkasında

Melekler
söylemediler mi çocukları öldürmeyin
onlar masum diye...

çağırın İbrahim efendiyi
'Mor ' lambayı yaksın
ne kadar ' mavi ' kese kağıdı varsa toplayalım
kırılgan mektuplar yazalım maviyle

maviye

hep yazalım
ölenlere
öldürenlere
adressiz, zarfsız, pulsuz.

iki kere iki
üç eden

isyan etmiş kelimeleri barındıran
hangi mektup okunmuş ki!
maviyle maviye yazılmış mektuplar okunsun...

bırakın mektupları

camların arkasından
yine bana bakıyor
bahçede düşünen
adam
içeride sus diyen
kadın
hep bana bakıyor

İbrahim efendiyi çağırın
resepsiyonda ki zili çalmadan

benden önce
çenesi bağlı
hangi nefessiz ceset geçti
ki!
İniltiler
sesler yükseliyor
bodrum katından

İbrahim efendi
benden izinlisin; sen uyu şimdi
ben uyuyayım; gece yarısı
Aysel hemşire
sabahın ilk ışıklarında uyusun
yetim bir çocuğu emzirirken ak sütüyle

uyuyalım uyumasına da

şu yerin altındakilere bir şey demiyorum da!
peki
üstündekilere ne oluyor
onlar uyuyor
herkes uyuyor

yakındır
bir sabah köşede ki
katedralin çalmaya başlar
çanları
belki o zaman?

uyanırlar!

sarayın ölü ağlayıcıları
sokağın
yosma gülüşlü insanları...

İbrahim efendi
hangi koğuşa gidiyoruz...
.
.
.
Laf aramızda kalsın
İbrahim efendi
ben en çok dışarıdakilerden korkuyorum ...