Deliyim Ben 2

Deliyim ben deli!
Bazen taşımakta zorlanır, fırlatırım yüreğimi gökyüzüne,
Canı yanar bulutların, gönderir beni yıldızlara;
Kayarım bir yıldızın kucağında adresi belli olmayan bir yurt köşesine
Gurbet yaşarım kendi topraklarımda.

Bazen yüzlerce darağacı dikerim hayatın merkezine,
Alırım Şeyh Bedrettin'i, alırım on yedi yaşları ipten,
Duygularımı asarım bir bir, onların yerine!

Bir çocuğun gözlerine bakarak akarım çocukluğumun caddelerine
Ve vururum kendimi kendi içimde!

Hayallere dalarken gerçekleri koyarım ceplerime,
Hayalin en alımlı deminde aniden bırakırım gerçekleri,
Birer kuzgun gibi yaralarlar güvercinleri...

Deliyim ben deli!
Bir gün Leyla olurum,ararım Mecnun'umu dağda taşta,
Bir gün Nemrut olurum,
Yakarım içimdeki İbrahim'i saman alevinden çıkardığım ateşte.
Bir gün Gauguin olur kanallar yaparım Süveyş'te,
Bir gün yıkarım tüm köprüleri, Sırat'ı bile...

Kimse bilmez ne düşündüğümü,
Kimse anlamaz beni.
Ama ben anlarım kendimi, anlarım işte tek bakışta,
Anlamamak içinse dağıtırım deli aklımın saçlarını,
Zikrim düşman olur fikrime.

Deliyim dedim ya;
Bir gün susarım çığlık çığlığa avazım çıktığınca,
Bir gün konuşurum sukut sukut nefesim yettiğince.


02.11.2014