Demir Olsam Erirdim

Ateşine aşinâ sana adanan tenim,
Mâziyi getirecek yola kurban olayım.
Gözlerime ışık ol şûle-dâr'ımsın benim,
Bir nigâh et gönlüme katre katre dolayım.


Pervaneler misâli cezbesine kandığım,
Bu aşkı ben istedim, onun nâr'ında yandım.
Kor ateştenmiş meğer bir kızıl gül sandığım,
Demir olsam erirdim, toprak idim dayandım.


Cefâsına katlanıp unutmadım adını,
Nasıl unuturum ki yüreğimde sakladım.
Mecnun'a mı sorayım bu sevdâ'nın tadını,
Mah-yüzünü görüp de hayâlini yokladım.


Visâle çok az kaldı bekle beni sevdiğim,
Beklerim seni deyip hep caydın sözlerinden.
Makberin listesine ekle beni sevdiğim,
Musalla'da yatanı yok saydın gözlerinden.


Bir ben kaldım sıla'da, bir de baktığın yollar,
Yol yorgunu olsam da yıllar yılı bekledim.
Beklemekten usandı boşa açılan kollar,
Belki yol olur diye uç ucına ekledim.


Anladım ki sonunda gelmeyeceksin bana,
Vazgeç artık desem de gönüle söz geçmiyor.
Alın yazısı imiş ah edemem ki sana,
Bülbüle su versem de altın tastan içmiyor.